bir süre sadece yeşil çay içip,Norah Jones dinleyip,saçlarımı dağıtan rüzgarın tenimi ürpertmesini,(o ürpertiler ki tatlı eylül akşamlarında ince bir hırka eşlik ettirir omuzlarına.)batan turuncu güneşin denize yansıyan ışıklarını,yarım açılmış göz kapaklarımın arasından görüp keyiflenmeyi,uyumakla uyumamak arasında gidip gelmeyi istiyorum tarafımca doldurulmuş beyaz şezlongda.Günün en sevdiğim saatini yaşamak istiyorum,kitabım kucağımda bir yandan kek ve demli çay kokusu burnumda. . . . gidiyorum işte.
duydunuz sinyal sesini ve yalnızlık başladı ...........................................
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder